Przez sześć wiosennych tygodni badaliśmy centralny odcinek Skarpy, zastanawiając się jak przywrócić go warszawiakom i przyjezdnym. Podczas spacerów koroną Skarpy i podskarpiem skupiliśmy się na jej największych wartościach, a także na problemach w użytkowaniu. Przewędrowaliśmy koronę Skarpy od ul. Książęcej po Tamkę, analizowaliśmy panoramę miasta „na górze” z przyczółku mostu Gdańskiego i oglądaliśmy Skarpę z dołu, przemierzając podskarpie od parku Traugutta po ul. Mostową. Znaleźliśmy ciekawe miejsca, ślady historii, identyfikowaliśmy bariery utrudniające spacer czy ekspozycję interesujących fragmentów. Dyskutowaliśmy którędy wędrować, jak w pełni udostępnić i uatrakcyjnić trasę, co zmienić, co dodać.
Chcieliśmy uspójnić i uatrakcyjnić przestrzeń Skarpy, wierząc, że wkrótce stanie się alternatywą dla bulwarów wiślanych i Traktu Królewskiego. Dyskutowaliśmy o możliwości otworzenia kawiarni przy skwerze im. Bohdana Wodiczko i powrotu do tradycji sprzedaży warzyw i owoców z sadu Sióstr Szarytek.
Chcemy przekonać warszawiaków, że Warszawa leży na Skarpie! Priorytetem stało się dla nas stworzenie spójnego systemu informacji na tym obszarze. Rozmawialiśmy o budowie tablic i ławek z kodem QR informujących o charakterystycznych punktach Skarpy oraz kierunkowskazów, które z Nowego Światu czy Powiśla zapraszałyby przechodniów do odkrycia Skarpy i spacerów po niekończącym się paśmie zieleni.
Program warsztatów
Warsztat I – Zrozumieć Skarpę
Rola Wisły i jej skarp w budowaniu współczesnego miasta.
Podczas pierwszej rozmowy szukaliśmy odpowiedzi na pytanie w jakim zakresie Skarpa stworzyła i wykreowała Warszawę, czym w istocie była dla rozwijającego się intensywnie od końca XVI wieku miasta. Czy chroniła, ułatwiała komunikację, sprzyjała urbanizacji czy była tylko elementem estetycznym w krajobrazie miast.
Warsztat II – Górny trawers Skarpy
Śladami założeń przestrzennych Skarpy czyli co uda się dostrzec/odkryć „na górze” między Książęcą i Tamką.
W trakcie pierwszego spaceru z mapą, aparatami, szkicownikami i kamerami przewędrowaliśmy koroną skarpy od ulicy Książęcej do Tamki. Sfotografowaliśmy i nanieśliśmy na mapę elementy warte wyeksponowania, a także omówiliśmy koncepcje pokonywania utrudnień i udostępniania atrakcji na tym obszarze.
Warsztat III – Modelowanie Skarpy
Likwidujemy bariery, eksponujemy skarby czyli projektowanie trasy dla wszystkich.
Korzystając ze źródeł zgromadzonych na poprzednim spotkaniu, w międzypokoleniowych, kilkuosobowych grupach zaprojektowaliśmy pierwszy fragment trasy, zaznaczając subiektywne ważne dla nas elementy i miejsca.
Warsztat IV – Drugie trawersowanie Skarpy 
Miasto „na górze” czyli Skarpa od strony rzeki i podskarpia.
Na drugim spacerze poznawaliśmy skarpę z różnych perspektyw: z poziomu lustra wody w rzece (z ostrogi wiślanej), z poziomu przyczółków mostowych (rola i znaczenie mostów wiślanych) oraz podskarpia lewego brzegu. Rozmawialiśmy o dawnych i nowych formach zagospodarowania skarpy, omówiliśmy znaczenie kulturowe, społeczne i polityczne Mostu Jagiellońskiego. Przewędrowaliśmy śladem najdawniejszej na osi ulicy Mostowej między Stara i Nową Warszawą.
Warsztaty V – Dyskretny urok skarpy – odkrywanie wartości krajobrazowych
Odsłaniamy skarby panoramy, odnajdujemy istniejące lub potencjalne punkty widokowe.
Na piątym warsztacie pracowaliśmy nad projektami i pomysłami dla górnego trawersu skarpy, eksponującymi walory skłonu skarpy i podskarpia. Analizowaliśmy porównawcze spojrzenia z nad i z pod Skarpy Warszawskiej.
Warsztat VI – Nasza mapa mentalna Skarpy Warszawskiej
Międzypokoleniowy przewodnik projektowy
Ostatni raz spotkaliśmy się na otwartym podsumowaniu warsztatów, na które zaprosiliśmy miłośników Skarpy Warszawskiej. Zapoznaliśmy się z pomysłami uczestników i podjęliśmy dyskusję na ich temat. Komentowaliśmy projekty i zastanawialiśmy się czy przybliżą one SKARPĘ jej użytkownikom, czy zachęcą i ułatwią poznawanie jej terenu.
Wspólne spojrzenie pomogło nam znaleźć rozwiązania projektowe umożliwiające użytkowanie tego terenu przez osoby w każdym wieku. Powstały wizje oraz projekty, które ożywią przestrzeń i zachęcą do spędzania na niej czasu. Zapraszamy do zapoznania się ze wszystkimi pomysłami uczestników warsztatów i dyskusji czy Skarpa może stać się nowym, „zreaktywowanym” symbolem Warszawy.
Warsztaty poprowadzili:
Joanna Porębska-Srebrna – architekt – urbanista, doradca d.s. dziedzictwa i rewitalizacji. Prowadzi studia nad rozwojem miast, architekturą historyczną, a także badania krajobrazu kulturowego pod względem potencjału dziedzictwa i marketingu urbanistycznego. Współpracuje z projektantami i władzami konserwatorskimi przy tworzeniu koncepcji rewaloryzacji przestrzeni i adaptacji obiektów zabytkowych. Szczególnie interesuje się rozwojem urbanistycznym Warszawy i rolą Wisły w tym procesie.
Adam Jankiewicz – prawnik, historyk, kulturoznawca, doktor nauk humanistycznych, autor licznych prac z dziedziny rozwoju przestrzennego i regionalistyki, ochrony dziedzictwa kulturowego, dziejów ustroju politycznego, prawa polskiego, kultur pogranicza. Dyrektor Zespołu Prezydialnego w Biurze TK. Członek Rady ds. niematerialnego dziedzictwa kulturowego przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, członek władz Stowarzyszenia Wspólnota Kulturowa „Borussia”, Fundacji Dziedzictwo Nasze.
// 0)
prevPageLink.css({’opacity’ : '1′ , 'display’ : 'inline-block’, 'cursor’ : 'pointer’});
var lastPage = this.getNumPages() – 1;
if (this.displayedPage
Patroni: 
Partnerzy: 
Projekt współfinansuje m.st. Warszawa.
